Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Μίλα μου

Στη σκιά του χρόνου κρύφτηκε
Μια ασύνδετη ανάγκη
Όνειρο ατρόμητο με παρασέρνει στα βαθιά
Ρεμβάζοντας αθώο με κρούνους αναβλύζει ό,τι μας σκλαβώνει

Ας ήταν να είχα μια ώρα άχρονη
Νά’ριχνα στο κενό ό,τι σε καθυστερεί
Νά’δειχνα στη μνήμη σου ό,τι θεωρεί ξεχασμένο
Τότε θα έκανες κουπί σε ανέμους διαολεμένους και χρόνους βιαστικούς
Θα ήσουν δυνατή να μας πας σε μέρη ξεκούραστα και τόπους ανθρωπινότερους

Βλέπω την τρύπα απ’όπου φεύγουν όλες οι στιγμές
Ξέρω τον τρόπο να τις ζούμε στην απέραντη παροντικότητα τους
Μόνο μίλα μου.

buzz it!

14 σχόλια:

kalynama είπε...

Στιγμές.. κάποιες από αυτές θέλουμε να κρατήσουμε... και κάποιες να διώξουμε μακριά

Χάνονται στιγμές από τα χέρια μας μέσα.. τρέχουμε, μα δεν προλαβαίνουμε.. θέλουμε να τις ζήσουμε.. μα θέλει προσπάθεια..

μονάχα μίλα μου... (αυτή σου η φράση τα λέει όλα)

Καλημέρα ηλιόλουστη :-))

Φαίδρα Φις είπε...

Στίχοι: Πολυξένη Βελένη
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου

Είναι κάτι στιγμές,
τρυφερές και λεπτές,
σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι,
σε γυρνούν απαλά,
σε μεθούν σιωπηρά,
σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι...

για όλα αυτά που ζητάς,
για πολλά που πονάς,
για το τίποτε μιας ευτυχίας,
και γυρνάς σαν τρελός,
του καθρέφτη εαυτός,
θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

Πλημμυρίζουν το χθες
μαγεμένες σκιές,
που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,
με κρατούνε θαρρώ
σαν αλήθειες παλιές
σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά,
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης,
για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,
να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς
και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.

καλημέρα...

Δινονόη είπε...

Μια στιγμη μπορει να διαρκεσει για πάντα, αρκει να στιγμα-τιστεις απ αυτην...Καλημερα

Madame de la Luna είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Madame de la Luna είπε...

Μια κόκκινη καλημέρα σας αφήνω, επειδή στο προφίλ του Ανέστη (sorry Διονύση!!!), βρήκα σκηνοθέτες που κι εγώ θαυμάζω. Ελπίζω όταν θα ξανάρθω, να έχω χρόνο να μελετήσω καλύτερα τα κείμενα και των δυο σας. Να 'στε καλά.

Ανέστης Μ. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανέστης Μ. είπε...

@kalynama
Προσπαθούμε να ζήσουμε λοιπόν.. Μα τότε χάνεται η απλότητα της ζωής.. «Πριν υπήρχε το ζήτημα της ανακάλυψης¨του νοήματος της ζωής ώστε να μπορείς να ζήσεις, τώρα φαίνεται ότι θα ζούσες πολύ καλύτερα αν η ζωή δεν είχε κανένα νόημα» λέει ο Καμύ.
Καλή σου μέρα,πάντα με λιακάδα!

Ανέστης Μ. είπε...

@φαίδρα φις
«Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει»
Πολύ όμορφο.Όλο το τραγούδι. Πινελιές ενός μυστηριακού έργου τέχνης είναι οι στιγμές. Ξετυλίγονται στη σφαίρα της ζωής και δεν τις καταπατάει καμιά λέξη.
Σ’ευχαριστώ για αυτά τα λόγια που ομορφαίνουν την ήδη όμορφη μέρα.
Τους χαιρετισμούς μου.

Ανέστης Μ. είπε...

@παράλογο
Καλώς όρισες..Μια στιγμή αρκεί πολλές φορές είτε να αναστήσει είτε να καταστρέψει.
Τους παράλογους χαιρετισμούς μου :)

Ανέστης Μ. είπε...

@Madame de luna
Στο προφίλ σου βρήκα κοινά ακούσματα.Κυριως οι 4 πρώτοι τραγουδοποιοί είναι και για μένα πρώτοι..
Μια κόκκινη μέρα να έχεις!

Madame de la Luna είπε...

Μα βέβαια Laing... Τα κοινά μας στοιχεία μάλλον είναι περισσότερα, απ' ότι αρχικά μου φάνηκε. Δίκιο έχεις. Για τα ποιήματα του Κοκκινίδη, αυτό που μπορώ να κάνω είναι να σας τα φωτοτυπήσω και να σας τα στείλω κάποια στιγμή ταχυδρομικά ή να κάνω κι άλλη παρουσίαση στο blog. Το βιβλίο έχει εξαντληθεί, αλλά χαίρομαι που ενδιαφέθηκαν άνθρωποι που δεν τον γνωρίζουν για την ποίηση του. Α, και ο Franco Basaglia θα σου αρέσει σίγουρα (αν δεν τον ξέρεις ήδη). Σε πρόσθεσα κι εγώ στα link. Και πραγματικά χαίρομαι για τη Συνάντηση.

Ανέστης Μ. είπε...

@madame de la luna
Έχω υπόψιν τις μεταρρυθμιστικές απόψεις του Basaglia, δυστυχώς δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο του. Ο απουδριματισμός είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει και τους έλληνες αρμόδιους, με το πρόγραμμα ψυχαργώς κάτι πήγε να γίνει αλλά στη χώρα μας ακόμα επικρατούν σκοταδιστικές λογικές. Δες εδώ για του λόγου το αληθές:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=144864
Τους φιλικούς χαιρετισμούς μου.
υγ:τα ποιήματα του κοκκινίδη αν δε σου είναι κόπος να τα φωτοτυπήσεις θα ήταν πολύ ευχάριστο να μας τα έστελνες... :)

Madame de la Luna είπε...

Ετοιμάζω ένα post και γι' αυτό το θέμα. Ως συνήθως κάποιοι πήραν τα κονδύλια και τελικά οι ψυχικά πάσχοντες, είναι και πάλι επι ξύλου κρεμάμενοι... Όσο για το βιβλίο, θα βρω τρόπο, εφόσον υπάρχουν ενδιαφερόμενοι. Το υπόσχομαι. Καλό βράδυ!

Ανέστης Μ. είπε...

@madame de la luna
Είμαι περίεργος να διαβάσω το ποστ σου για το θέμα. Πραγματικά χρίζει γενικότερης προβολής. Όσο για το βιβλίο σίγουρα κάπως θα γίνει εφ’όσον το θέλεις.Το mail μου φαίνεται στο προφίλ μου.
Καλό βράδυ.

 
GreekBloggers.com