Τετάρτη 30 Απριλίου 2008

Συζήτηση πρώτη: Ο cropper παίρνει το λόγο

Ας κάνω σαν μεγαλύτερος, λοιπόν, την αρχή,
να έχω και τις δικαιολογίες του πρωτάρη.




Κατά πόσο αντιλαμβάνεται ο άντρας τον οργασμό της γυναίκας;

Μηνάς: Κοίτα, άμα της πειράξεις το σημείο G, θα φτάσει σε οργασμό σίγουρα. Θα το καταλάβεις. Οι ρόγες της θα έχουν σγουρύνει και θα είναι σκληρές, θα κάνει σπασμούς, δεν θα μπορεί να ελέγξει τα βογκητά της, από ένα σωρό πράματα μπορείς να το καταλάβεις. Και το κυριότερο, οι κόρες της θα έχουν διασταλεί.

Νίκος: Τι πράμα;

Μηνάς: Οι κόρες, ρε, στα μάτια της. Άμα διασταλούν, έχει κάνει οργασμό. Στάνταρ.

Νίκος: Ε, εγώ κι η Σούλα κάνουμε έρωτα στα σκοτεινά, ξέρεις.

Μηνάς: Α, θα πρέπει ν’ ανάψεις το φως, τότε.

Νίκος: Μας αρέσει στα σκοτεινά. Δηλαδή όχι εντελώς, να αφήνουμε ένα μικρό φωτάκι για ατμόσφαιρα.

Μηνάς: Ρε μαλάκα, άμα η γκόμενα φτάνει σε οργασμό κάθε φορά που το κάνετε, δεν θα σου φύγει ποτέ. Μεγάλο πράμα ο οργασμός. Άκου το Μηνά. Ξέρει από γυναίκες.

Νίκος: Ρε Μηνά, τι είναι το σημείο G;

………

……

Άγχος κι αυτός ο οργασμός της γυναίκας! Φοβερό πρόβλημα. Για τον άντρα, δηλαδή. Τουλάχιστον γι’ αυτόν ξέρω. Για την άποψη των γυναικών, περιμένω ν’ ακούσω από τις ίδιες. (Όχι τα βογκητά, την άποψη.)

Υπάρχουν κάτι τομάρια που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν αν η γυναίκα που πλάγιασε μαζί τους έφτασε σε οργασμό. Τσάκα-τσούκα, εκσπερμάτωση-τέλος. Κι ούτε τσιγαράκι δια μετά. Διότι, τι είναι η γυναίκα; Ένα εργαλείο είναι. Μια υποδοχή για το αντρικό μαραφέτι. Άμα θέλει έρωτες και παιχνίδια ας πάρει δονητή. Άκου εκεί οργασμό! Εδώ να γαμήσουμε ήρθαμε, όχι να παίξουμε τις κυρίες κουμπάρες.

Είναι, όμως, μερικοί που ενδιαφέρονται. Ρωτάνε πάντα «τέλειωσες αγάπη μου;» Μη κάνει το λάθος η γυναίκα να απαντήσει «ναι, ωραία ήταν». Τότε ο ενδιαφερόμενος για τον οργασμό της καλής του, έχοντας αποδείξει την αξία του ως εραστή και ως άνδρα, τότε ή λίγο μετά, θα ζητήσει να του σιδερώσει εκείνο το πουκάμισο το θαλασσί…

Διότι ο άντρας, αγαπητοί μου συνομιλητές, είτε μάγκας και αλάνι είτε φλώρος και τσογλάνι, το ίδιο τομάρι είναι.

Κι επειδή ίσως νομίσατε ότι βγαίνω εκτός θέματος, τελειώνω με την τρομερή διαπίστωση ότι για να καταλάβει ο άντρας αν η γυναίκα έχει οργασμό, πρέπει να είναι εκεί. Παρών. Στη χαρά της, στη λύπη της, στα όνειρά της, στους φόβους της, στους οργασμούς της. Μόνο που αυτού του είδους τα τομάρια είναι τα πιο σπάνια.

Τα υπόλοιπα είναι … επιστήμη!

buzz it!

Δευτέρα 28 Απριλίου 2008

Συζήτηση πρώτη


Κατά πόσο αντιλαμβάνεται ο άντρας τον οργασμό της γυναίκας;

υγ: ξεκινάω με το ίδιο ερώτημα που έθεσε ο Μπρετόν στην πρώτη συζήτηση μεταξύ των σουρεαλιστών στις 27 Ιανουαρίου 1928.

buzz it!

Σάββατο 19 Απριλίου 2008

Άντε, αύριο πάλι....

Πόσα θες να μην ξανανοίξεις το στόμα σου; Δεν θέλω να σε ακούω να γελάς ξεφτυλισμένα. Δεν θέλω να σε βλέπω. Τα μάτια σου είναι άδεια. Ρε καριόλα ζωή θα σε φέρουμε τούμπα. Τι να κάνεις όμως με ένα καρφωμένο μαχαίρι στην πλάτη; Κάθε μέρα βουλιάζω όλο και πιο βαθιά και κανείς δεν το έχει πάρει χαμπάρι. Τι να κάνω; Θα το πιω. Και χθες το ήπια. Και προχθές. Βρωμάνε τα ποδάρια μου και τα μάτια μου κλείνουν από το πολύ ποτό. Σε είδε χθες. Κάπνιζες σα φουγάρο και είχες το ύφος της τσαλαπατημένης γκόμενας. Έκανα πως δεν σου έδωσα σημασία και κοίταζα αλλού. Σιγά μην κοίταζα. Καρφί σε σένα. Α, ρε καριόληδες, σας την έφερα πάλι. Κάτι έχει σφηνώσει στο λαιμό μου. σαν λυγμός που βαρέθηκε να βγει, δεν ξέρω. Δεν δίνω και σημασία. Θα ξανα’ρθω στο ίδιο μέρος και αύριο. Ελπίζω να σε δω με κανέναν άλλον γκόμενο να χαρώ κι εγώ λιγάκι. Τα έσπασα και τα πληρώνω ένα ένα. Δικός μου λογαριασμός. Γάμησε μου τη ζωή αλλά πες το μου. Μην το μάθω τελευταίος. Μη με κοιτάς στα δόντια μωρό μου. Σαπισμένα είναι.

buzz it!

Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Η Ζαβολιά...

...Πα να κάνεις άλλη μια ζαβολιά.

Δε σε πιστεύω γιατί σε ξέρω

Την μπαμπεσιά σου δεν υποφέρω

Δεν θα σ' αφήσω να με μολύνεις

Αντίς να παίρνεις μάθε να δίνεις.

Μη μου τη βγαίνεις με προσωπείο

Ισοπεδώνεις και το τοπίο

Δεν θα σ' αφήσω να με μολύνεις

Αντίς να παίρνεις μάθε να δίνεις.

Τι μου κάθεσαι και κλαις, κλαις, κλαις, κλαις, κλαις

Κουβαλώντας τις παλιές αναστολές

Καταστρέφεις τις στιγμές, γιες, γιες, γιες, γιες

Γιατί δεν μπορώ εγώ, λες, λες, λες, λες

Να δω στολές.

Άσε με μόνο στην ερημιά μου

Δεν θα πετάξεις με τα φτερά μου

Δεν θα σ' αφήσω να με μολύνεις

Αντίς να παίρνεις μάθε να δίνεις.

Θα προχωρήσω χωρίς εσένα

Δεν κάνω πίσω εγώ για σένα

Σου φτάνει μόνο να με προφτάσεις

Τα όριά σου θα ξεπεράσεις.


Νικόλας Άσιμος

buzz it!

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Άχρηστες ερωτησούλες...

Ευχαριστώ τον Ανέστη Μ. που με κάλεσε να απαντήσω σε αυτές τις άχρηστες ερωτήσεις. Αν έχουν κάποιο βαθύτερο νόημα ας μου το πει κάποιος γιατί είμαι αμόρφωτος και δεν το έχω πιάσει.

Γιατί κλαις;

Γιατί δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω.


Γιατί δεν κλαις;

Γιατί έχω κι άλλες δουλειές


-Που είναι ο βάλτος;

Δίπλα στο περίπτερο της κυρίας Φωφώς, απέναντι από το ΙΚΑ.

-Ποιος και πού είναι ο δεσμοφύλακας;

Είναι στη φυλακή. Πήγε να με μαζέψει αλλά του την έφερα! Έκανα ζαβολιά! Δεν έμαθα όνομα. Αν και ήθελα ήταν ωραίο παιδί.

- Πού συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο;

Εκεί που είναι ο βάλτος. Δίπλα στο περίπτερο της κυρίας Φωφώς, απέναντι από το ΙΚΑ.

- Περιφρονείς κάτι;

Τις μύγες.

- Θα ερωτευόσουν για πάντα;

Κάθε μέρα το κάνω.

- Γιατί πουλιούνται τα «έργα τέχνης»;

Γιατί δίνουν γλαδιόλες στις κηδείες;

- Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά από την προηγούμενη ερώτηση;

Όποιος δεν βαριέται ας τα βγάλει. Εγώ σνομπάρω.

- Do you remember revolution?

How are you?

- Θα ανέβαινες ένα βουνό αν το επέβαλε το ωροσκόπιό σου;

Γιατί εσύ που κάνεις τον έξυπνο θα το ανέβαινες; Τι άνθρωπος…;

-Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ' τον πάγο;

Θα τον σκότωνα μόνο αν είχε ένα γαλάζιο στο βλέμμα που εκτινάσσεται στο άπειρο (Τι είπα πάλι ο καλλιτέχνης)….

- Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι;

Φυσικά, μαλάκας είμαι.

- Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, αν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε απ’ το νόμο;

Θα κυλούσε! Πέτρα που κυλά δεν χορταριάζει. Μάθε παιδί μου γράμματα και της πουτάνας το κοπέλι, πουτανάκι είναι και θέλει. Ξέρω κι άλλες παροιμίες.

- Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών, αν γνωρίζατε ότι ποτέ δεν πρόκειται να σας συλλάβουν;

Ζήτω η χούντα! Πρώτη φορά θα είναι; Δε γαμιέται;

-Θα σκότωνες τον Μπους αν σου χάριζαν δέκα λαχταριστά εκλέρ;

Μια LACTA παρακαλώ και σκοτώνω και τη μάνα μου.

-Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια αν έβλεπες μέσα τους τ’ αστέρια;

Αν δεν σιχαίνεσαι και πολύ περισσότερο αν δεν είχα φάει μαρούλι. Κολλάει στα δόντια.

- Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος;

Για μαλάκα με πέρασες; Θα έβλεπα Λαζόπουλο. Τον παίρνω από τον Ελεύθερο Τύπο.

buzz it!

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Μαριάννα Σ. ή τα ποτήρια στο πάτωμα...

Το ποτήρι κολλάει στα χείλη. Το βλέμμα γίνεται δυνατό και μπορεί να σκοτώσει τους παρείσακτους. Φεύγει μια βρισιά μέσα από το στόμα μου. Ούτε που κατάλαβα πως. Κάτι ακούγεται. Σπασμένα γυαλιά. Ποτήρια είναι. Ανάβω τσιγάρο και κοιτάζω τα μάτια σου. Σήμερα μπορείς. Σήμερα δεν θα σου πω τίποτα. Κάτι ακούγεται. Σαν μουσική μου φαίνεται. Δεν ξέρω. Ποτέ δεν ήξερα. Εσύ το είπες. Δεν είναι μακρύς ο δρόμος και θα τον κάνω. Δε γαμιέται…Τι έχω να χάσω. Εκτός από μερικά βράδια αγρύπνιας τίποτα σημαντικό. Η καρέκλα στο πάτωμα. Το μπουφάν μου κι αυτό βρωμίζεται. Πολύ βρώμα εδώ μέσα ρε παιδάκι μου. Πάμε έξω; Δεν γουστάρω τον κόσμο. Θα σου το πω να το ξέρεις κι εσύ να δω πως θα με παίξεις. Αν είχα μαχαίρι να είσαι σίγουρη θα το είχα πετάξει έξω και θα είχα θερίσει δυο τρεις κώλους. Αλλά ατυχία, το ξέχασα. Έλα να καπνίσουμε. Δεν πιστεύω να φοβάσαι. Πάμε βόλτα στην Αλεξάνδρας; Να την κάνουμε δυο φορές, πάνω κάτω. Κάτι θα δούμε και θα μας αρέσει. Που θα πάει. Μια ζωή ρε παιδάκι μου. Μια ζωή ξεφτίλα και βρωμισμένα ουίσκια. Άσε σε μένα το μυαλό σου. Τα προσέχω κάτι τέτοια. Πάμε πάνω; Έχω ένα μικρό δωμάτιο. Αχούρι το λένε οι φίλοι μου και αρνούνται να πλησιάσουν. Πάμε; Οι δυο μας. Πάμε. Και τι θα καταλάβεις να σου πω για αγάπες; Πάμε; Δεν θα μιλάω. Πάμε.

buzz it!

 
GreekBloggers.com