Περί σχέσεων και άλλων βασανιστηρίων...

Χιονίζει…ρε χιονίζει…Είδαμε και μια άσπρη μέρα με τη Νέα Δημοκρατία! Ο μπαγάσας γάτος κρύφτηκε στο σπίτι μου να γλυτώσει το κρύο και φεύγοντας δεν άφησε ούτε ευρώ να με ευχαριστήσει για τη φιλοξενία. Να θυμηθώ να το κάνω θέμα. Κουλίτσα μου σε ξαναεπισκέπτομαι και σήμερα για να σου πω. Σάββατο βράδυ χθες και η Αθήνα γλεντούσε στους ρυθμού της Έλενας Παπαρίζου, παπαρίζοντας και συνουσιάζοντας τη μικρή μου θλίψη για το σημερινό πρωινό. Κουλίτσα κάτσε σε ένα σημείο και μην κουνιέσαι! Ζαλίζομαι! Το τηλέφωνό μου χτύπησε στις τρεις τα ξημερώματα. Ποιος να είναι σκέφτηκα. Το σήκωσα γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Μια αντρική φωνή. Όχι πολύ αντρική. Γκέι μου φάνηκε. Κάτσε μωρή σε ένα σημείο, με κούρασες.

-Παρακαλώ…

-Έλα…

-Ποιος;

-Εγώ.

-Κι εγώ, εγώ είμαι!

-Σε είδα στον ύπνο μου.

-Κι εγώ με είδα!

-Σοβαρά;

-Όχι, ψέματα το λέω!

-Και τι έκανες;

-Σεξ με τη Βέρα Λάμπρου, διαβάζοντας Ευριπίδη.

-Ψέματα…

-Αλήθεια…

-Ψέματα…

-Αλήθεια…

Αυτό το ψέματα και το αλήθεια να συνεχίστηκε και μισή ώρα μπορώ να σου πω…Μετά μου το έκλεισε στη μούρη λες και το μόνο που ήθελε να μάθει ήταν με ποια γ…(μπιπ) στον ύπνο μου! Δεν πάμε καλά Κουλίτσα μου! Δεν πάμε καλά. Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τον γκρεμό και βγαίνει ο Κώστας και μας λέει ότι πρέπει να πάμε όλοι ένα βήμα μπροστά! Πήγαινε εσύ ρε μαλάκα κι αν δούμε ότι γλύτωσες, ερχόμαστε κι εμείς! Τι είμαστε κολλητοί να πηγαίνουμε μαζί; Κουλίτσα μου βάλε και σε μένα καφέ. Στέγνωσε ο στόμας μου να σου τα λέω πρωινιάτικα. Θα κάνω ένα τσιγάρο και θα φύγω. Ποιος ηλίθιος είπε ότι το τσιγάρο βλάπτει; Έχει σώσει σχέσεις το τσιγάρο…Γιατί εκεί που λες χωρίσαμε σου λέει ο άλλος ένα τσιγάρο ακόμη…και όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος που λέει και ο πάνσοφος λαός μας. Το τσιγάρο και η δυνατή μουσική του κλαμπ σώζει τις σχέσεις. Γιατί στη δυνατή μουσική δεν μπορείς να μιλήσεις. Ενώ στην ησυχία θες δεν θες την κάνεις την κουβέντα. Κι όταν ένα ζευγάρι Κουλίτσα μου αναγκαστεί να την κάνει την κουβέντα…χαχα…ή σε χωρισμό πάει ή ο άντρας στο ψυχιατρείο. Επίσης δεν έχω καταλάβει κάτι. Γιατί ένα ζευγάρι πρέπει να…να…μαζί…καταλαβαίνεις…δεν καταλαβαίνεις μωρή γουρούνα; Να…μαζί…χαζή είσαι; Να τελειώνουν λέω…θυμάσαι πως γίνεται; Μπα ε; Εγώ κάτι αμυδρά. Ναι, αλήθεια, δεν το καταλαβαίνω. Γιατί να μου δημιουργείται εμένα το άγχος να τελειώσω με την εκάστοτε κυρία; Δεν κατάλαβα δηλαδή, τι είμαστε; Ορχήστρα; Να τελειώνει η βιόλα με την μπασαβιόλα μαζί; Τελειώνει αυτή τώρα, να πάρει το πρώτο χειροκρότημα, τελειώνω εγώ όποτε μου κάνει κέφι. Που έχουν πάρει όλες το FILMNET ευαγγέλιο και μου ξεσηκώνουν στάσεις! Που πας χριστιανή μου! Αυτός που βλέπεις εκεί μέσα δεν δούλευε όλη μέρα. Γι’αυτό μπορεί και τα κάνει. Εγώ από το πρωί ξεσκίζομαι σαν το ντόπερμαν να σου φέρω να φας και το βράδυ μου ζητάς να σου κάνω αεροπλανικές φιγούρες; Αν θες αεροπλανικές φιγούρες τράβα στο τσίρκο. Και πάρε και καμιά φίλη σου, γιατί εγώ βαριέμαι. Δεν πάμε καλά. Κουλίτσα φεύγω. Που να πάω; Σπίτι πάω. Έχω δουλειά…άσε τώρα που θες να τα μάθεις όλα…..