Φώτα, μουσική και πάμε! Η παράσταση άρχισε! Κλείσε μωρή το κινητό, παίζει ο άνθρωπος! Τι ώρα τελειώνει είπαμε; Α…τόσο αργά…κατάλαβα. Γιατί βαρούν τους ντεντζερέδες; Α…τέχνη κάνουνε…συγνώμη δεν κατάλαβα. Μωρή, αυτοί της κουλτούρας, πάντα στενοχωρημένοι είναι; Α…είναι ΕΜΟ, κατάλαβα…Καλέ! Τι πετάει ο καλλιτέχνης; Κριθάρι είναι αυτό; Α…μυσταγωγία; Αυτοί με τα μαύρα τι κάνουν; Αυτοί μωρή σαλαμάνδρα, εκεί στη γωνία μου μουγκανίζουν. Α…τις αμοιβάδες; Ασπόνδυλα δηλαδή…κατάλαβα…ότι θέλω κατάλαβα, τι θες τώρα; Κλείστο χριστιανή μου το κινητό δημιουργεί ο άνθρωπος! Συγνώμη…συνεχίστε. Α…έπεσε. Γιατί έπεσε; Καλέ βοηθήστε κάποιος τον χριστιανό. Κάτι έπαθε! Τι έπαθε; Δεν ξέρω, κατάλαβες εσύ; Α…έτσι κάνουν οι ποιοτικοί; Πέφτουν; Δεν το ήξερα, συγνώμη…και ουρλιάζουν; Α…κατάλαβα…Διάλειμμα έχει; Όχι; Ο Χριστός και πότε θα καπνίσω; Πες το μου αυτό! Πες το μου να τρελαθώ. Δεν καπνίζουν εδώ; Και τούτος γιατί την άναψε την τσιγαρούμπα; Σιγά μην του το είπε ο σκηνοθέτης. Ο σκηνοθέτης είναι αυτός που έγραψε το έργο ή αυτός είναι ο σκηνογράφος; Τι να κάνω μωρή, τους μπερδεύω. Να σου πω, μετά πάμε για κανα βρώμικο; Πάμε, πάμε! Για σταμάτα λίγο γιατί…αυτός δεν πέθανε πριν; Και τώρα γιατί βρίζει αφού πέθανε. Α…δεν έχει σημασία; Έχει νόημα; Κατάλαβα…Βαρέθηκα…Δεν πηγαίναμε στο Λαζόπουλο; Τι τσιμπάς καλέ; Δεν επιτρέπεται να λέμε Λαζόπουλος εδώ μέσα; Γιατί; Α…είναι χώρος τέχνης….Γι’αυτό δεν έχω καταλάβει Χριστό. Μη μου λες! Ο προηγούμενος που είπε Λαζόπουλος τον έχουν στο υπόγειο και ακόμα του βγάζουν τα νύχια; Δε σε πιστεύω! Αυτός τώρα γιατί κλαίει; Τι θέλει να δείξει με το κλάμα; Ερώτηση είναι αυτή; Με το κλάμα συνήθως λένε ότι…κλαίνε! Αν δείχνεις ένα που κλαίει τι δείχνεις; Α…την εσωτερική πάλη των συναισθημάτων, που πηγάζουν από βιώματα και τραύματα ανεξιχνίαστα μέχρι αυτή τη στιγμή και που φωλιάζουν στην ψυχή με αποτέλεσμα της εξωτερίκευση των συναισθημάτων που προκαλούν δάκρυα; Α…δεν το ήξερα…συγνώμη…Τι; Τελείωσε; Ναι ε; Είναι εννιά και μπήκαμε…εννιά παρά τέταρτο. Μόνο ένα τέταρτο; Είκοσι ευρώ για ένα τέταρτο; Α…έτσι είναι η παραστάσεις οι βαριές…συγνώμη δεν το ήξερα…Τι; Πως μου φάνηκε; Ε…καλή ήτανε. Πολύ ωραίο σκηνικό είχε. Πάρα πολύ ωραίο σκηνικό. Ένα πράγμα δεν μου άρεσε μόνο. Που υπήρχαν και ηθοποιοί μπροστά…
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
Χέσε θέατρο και κατούρα παράσταση!!!
Ετικέτες
Στ’αρχεία μου τα δυο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου