Αυτοθέλητα Κουασιμόδος

Η ασθένεια πια με είχε καταβάλλει.
Σχηματισμένη η καμπούρα, με ζόρι να σέρνω το καχεκτικό κορμί.
Και όλο και έσκυβα για να συλλέξω σκουπίδια,
που βρίσκονταν ψηλότερα μου.
Και ένιωθα την ηδονή τους πάνω απο το κεφάλι μου.
Ανάσες ευχαρίστησης που πρόδιδαν τον οργασμό τους.
Σήκωνα πολλές φορές το ανάστημα μα έβλεπα σκοτάδι.
Περήφανος εσυ κατέληξες καμπούρης...
Μα προσποιόμουν..
Γιατί είχαν τα αυτιά στα πόδια.