Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

"America"

Πότε θα πάμε; Πάμε τώρα; Πάμε κάποτε! Μη μείνουμε άλλο εδώ. Βαρέθηκα! Θα σου φτιάξω καφέ να πιούμε και μετά φεύγουμε. Έτσι, χωρίς λεφτά. Θα δουλέψουμε! Ξέρω να πλένω πιάτα, να σκουπίζω, ξέρω πολλά να κάνω! Στο τέλος θα σε πείσω. Δεν θέλω να πάω μόνος μου! Μαζί! Πάμε…Δεν σου έχω χαλάσει χατίρι ποτέ! Μη μου χαλάς το δικό μου τώρα! Πιες τον καφέ σου και πάμε! Θα είναι ωραία, θα δεις…Δεν θα είναι σαν εδώ. Θα είναι ωραία, θα δεις! Εκεί θα γελάμε συνέχεια! Θα μιλάμε στον κόσμο και δεν θα μας καταλαβαίνει κι εμείς θα γελάμε! Θα δουλέψουμε. Έχουμε λεφτά. Θα πάρω να φοράω και το μπλε μπουφάν που μου πήρες την Πρωτοχρονιά. Εδώ δεν το φοράω, εκεί σίγουρα. Πάμε….Πότε θα πάμε; Έλα…Θα σου το λέω συνέχεια και δεν θα σε αφήσω να πιεις τον καφέ σου. Δεν κάνω σαν παιδί, μην το ξαναπείς. Γιατί να μεγαλώσω; Αφού παιδί γεννήθηκα, γιατί να μεγαλώσω; Θα δεις θα είναι ωραία. Θα είμαστε στο κέντρο του κόσμου! Θα σε μάθω να κάνεις και πατίνια! Έχει μεγάλα πάρκα εκεί και θα κάνουμε πατίνια! Πάμε…δεν θα έχει βέβαια φραπέ, αλλά θα πάρουμε από εδώ. Κι αν μας τελειώνει θα λέμε να μας στέλνουν. Έχει μεγάλα πάρκα. Εκεί, έχει κάτι ωραία παγκάκια που κάθονται οι άνθρωποι. Και είναι ξύλινα με ωραία πόδια. Θα καθόμαστε κι εμείς σ’αυτά τα ωραία παγκάκια με τα ωραία πόδια. Θα είναι ωραία, θα δεις…Πάμε…Θα διαβάζουμε και τα βιβλία τους. Αφού σου αρέσει να διαβάζεις. Θα γνωρίσουμε ανθρώπους εκεί. Είναι πάρα πολλοί. Όπου και να κοιτάξεις θα βλέπεις ανθρώπους. Δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι. Θα γνωρίσουμε! Θα είμαστε στο κέντρο του κόσμου. Θα ανεβαίνουμε στα ψηλά τους κτήρια και θα κοιτάζουμε κάτω. Θα είμαστε πολύ ψηλά και θα σε προσέχω μην πέσεις. Και θα κοιτάζουμε κάτω. Τους δρόμους και τα αυτοκίνητα και τους ανθρώπους στα παγκάκια που διαβάζουν. Έχουν ωραία παγκάκια. Και θα πίνουμε ζεστές σοκολάτες στα καφέ και καφέδες και το βράδυ μπύρες. Και θα ακούμε μουσική. Τη μουσική τους. Και θα τρώμε τα φαγητά τους. Τηγανιτές πατάτες! Κάθε μέρα θα τρώμε τηγανιτές πατάτες! Ξέρω ότι σου αρέσουν. Πάμε…Θα είναι ωραία, θα δεις. Πιες τον καφέ σου και πάμε. Πάω να φορέσω το μπλε μπουφάν που μου πήρες την Πρωτοχρονιά. Εκεί θα το φοράω κάθε μέρα!

buzz it!

9 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

φοβερό κείμενο...ποιος από τους δύο το πιστώνεται?
η εμμονή που διακρίνω με τα παγκάκια είναι και μια δική μου επίσης...

σας φιλώ

Σάκης Ρεζίλης είπε...

Ευχαριστώ πολύ! Διονύσης Μ.

Νατασα είπε...

δίνω μια και χύνω τον καφέ. που να πάω με τον λεκέ τώρα ;
καλή νύχτα

rip1708 είπε...

πωπω αυτο το "Αφού παιδί γεννήθηκα, γιατί να μεγαλώσω; " ειναι η δικαιολογια που παντα εψαχνα!!
να σαι καλα που μου την εδωσες :)
καλημερα!

rip1708 είπε...

πωπω αυτο το "Αφού παιδί γεννήθηκα, γιατί να μεγαλώσω; " ειναι η δικαιολογια που παντα εψαχνα!!
να σαι καλα που μου την εδωσες :)
καλημερα!

Surrealist είπε...

Την καλησπέρα μου, χαίρομαι που είστε συν μπλόγκερς, πρέπει να έχουμε και την σουρ-ρεαλιστική απόψη :}} !!

Να είστε καλά σας παρακολουθώ σουρρεαλιστικώς,όλα σας πολύ καλά!!

Την καλησπέρα μου, ευχαριστώ!

Surrealist είπε...

Είδατε ομάδα... 2 καλησπέρες όπως δύο Ρ-Ρ (σουρ-ρεαλισμός)

Surrealist είπε...

Και ένα σχόλιο ακόμα

σαν την ταινία

America :}} Thanx

Surrealist είπε...

και ένα ακόμα, ευχαριστώ διότι την ουσιά την κατέχετε και το γνωρίζετε... 'οχι για να πληθαίνουν τα σχόλια, σε καμία περίπτωση, αλλά για όσες φορές δεν έγραψα... χιχιχα!!

Επιφυλάσσομαι να ξαναέρθω με πάσα σοβαρότητα, απλά τώρα ήρθα σε φίλους να αποσυμπιεστώ από την σημερινή συμπιέση που περνάω... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΣ!

 
GreekBloggers.com